.......

چون چناران کهن

از درون تلخی واریزم را.

کاهش جان من این شعر من است.

آرزو می کردم

که تو خواننده ی شعرم باشی.

راستی شعر مرا می خوانی؟

نه دریغا هرگز

باورم نیست که خواننده ی شعرم باشی.

کاشکی شعر مرا می خواندی!

                                                   حمید مصدق